زامبی‌های جورج رومرو طوری راه می‌رفتند که «بازگشت مردگان زنده می‌توانست با خنده فرار کند»

به گزارش سایت دانلود فیلم و به نقل از برخورد دهنده ترسناک، مانند معدود ژانرهای دیگر، می تواند احساسات شدیدی را از مخاطبان خود بیرون بیاورد. تنها ژانر دیگری که نزدیک است کمدی است. یکی از ترس قلبت را به تپش می اندازد، دیگری باعث خنده ات می شود. سپس ترکیبی از این دو وجود دارد: کمدی ترسناک. وقتی درست انجام شود، شما را بخیه می زنند و در همان زمان شما را باز می کنند. در طول سال‌ها، آثار بسیار خوبی وجود داشته‌اند که رویکرد سبک‌تری نسبت به کلاسیک‌های قبلی داشتند. گرملینز جو دانته چشمکی آشفته به فیلم های هیولایی دهه ۵۰ بود. ترمورز هم همین کار را کرد. فیلم ترسناک به عنوان یک تقلید مسخره آمیز فوق العاده از Scream شروع شد. The Cabin in the Woods با The Evil Dead و هر “قاتل در جنگل” روبرو شد.

زامبی ها برای کمدی نیز زمینه مناسبی هستند. منظورم این است که در زیر لنز درست، فردی که تلو تلو خورد و ناله می کند بسیار احمقانه است. ادگار رایت در سال ۲۰۰۴ با Shaun of The Dead به سرش زد، همانطور که Zombieland نیم دهه بعد انجام داد. آنها ادای احترام به گذشته هستند بدون اینکه آن را مسخره کنند. با این حال، هیچ فیلم کمدی ترسناکی بهتر از بازگشت مردگان زنده این کار را انجام نداد. نه تنها ادای احترامی خنده دار به خلقت زامبی جورج آ. رومرو بود، بلکه ارتباطی خلاقانه با فردی دارد که از همان ابتدا با شب مردگان زنده درگیر بود.

جان روسو نویسنده «بازگشت مردگان زنده» نیز «شب مردگان زنده» را نوشت.

جورج آ. رومرو مغز متفکر اصلی زامبی مدرن است، اما او تنها نیست. رمان کلاسیک رومرو در سال ۱۹۶۸ با همکاری جان روسو نوشته شد. همانطور که روسو می گوید، در واقع او بود که ایده بازگشت مردگان به زندگی و ضیافت با گوشت انسان را به ذهن متبادر کرد. در مصاحبه ای در سال ۲۰۱۸ با کریپتیک راک، روسو این روند را شرح داد. او و رومرو برای یک شرکت فیلمسازی کوچک به نام Image کار می کردند. آنها در تلاش بودند تا ایده هایی برای یک فیلم ترسناک ارائه دهند که روسو گفت این فیلم باید از یک قبرستان شروع شود. روسو شروع به کار بر روی ایده ای در مورد بیگانگانی کرد که گوشت انسان را می خوردند، در حالی که رومرو با داستانی در مورد دختری که پس از حمله به برادرش در یک گورستان تعقیب می شود، به سراغ او آمد. روسو هنگام تلاش برای کشف طرح، ترکیب ایده‌ها را پیشنهاد کرد اما تبهکاران را از بیگانگان به مردگان متحرک تبدیل کرد. روسو فاش کرد:

گفتم: چرا از ایده گوشتخواری خود استفاده نمی کنیم؟ او گفت این خوب است پس اینطوری آنها پس از گوشت انسان به مرده تبدیل شدند. ما حتی این را برای مدت طولانی در فیلم فاش نمی کنیم. کامیون.”

روسو برای کار با رومرو برای طلوع مردگان در سال ۱۹۷۸ بازنگشت. او با دنباله دوم، روز مردگان، که در سال ۱۹۸۵، همان سال با بازگشت مردگان زنده، اکران خواهد شد، درگیر نشد. این بدان معنا نبود که او دنیای فیلم و ترسناک را پشت سر گذاشت. روسو در سال ۱۹۷۶ کمدی جنسی The Booby Hatch و فیلم ترسناک بهره برداری نیمه شب را در سال ۱۹۸۲ نوشت و کارگردانی کرد. او همچنین وقت گذاشت و رمانی را نوشت که در سال ۱۹۷۷ منتشر شد که در دنیای Night of the Living Dead اتفاق می افتاد و ۱۰ سال پس از آن اتفاق می افتاد. اتفاقات فیلم او نام رمان خود را بازگشت مردگان زنده گذاشت.

«بازگشت مردگان زنده» در ابتدا قرار بود یک فیلم ترسناک جدی باشد

رمان بازگشت مردگان زنده شبیه آن چیزی نیست که تماشاگران فیلم چند سال بعد آن را ببینند. این یک پروژه جدی بود – رمانی در مورد گروهی از بازماندگان آخرالزمان زامبی که در داخل یک خانه مزرعه ایستاده بودند. آشنا بنظر رسیدن؟ این رمان لحظات پربازدید خود را دارد، اما هالیوود با وجود ایراداتی که داشت، همچنان متوجه آن بود. آنها به دنبال این بودند که بازگشت مردگان زنده را به یک فیلم تبدیل کنند و تصمیم بر این شد که دن اوبانن فیلمنامه و کارگردانی آن را بنویسد. حالا اوبانن قبلاً هیچ فیلمی را کارگردانی نکرده بود، اما هنوز هم نام بسیار محترمی بود. به هر حال او فیلمنامه فیلم بیگانه در سال ۱۹۷۹ را بر اساس داستان کوتاهی که خودش هم نوشته بود نوشته بود. با اعتبار بزرگی مانند آن به نام او، نشان داد که او می‌دانست برای خلق یک فیلم جدی چه چیزی لازم است.

فقط یک مشکل وجود داشت. توزیع کننده یک فیلم ترسناک جدی نمی خواست. روسو به کریپتیک راک گفت که فیلمنامه اصلی اوبنون بدقول بود و به فرقه‌ها، متجاوزین و قتل‌ها می‌پرداخت، همه چیزهایی که در طول یک اپیدمی واقعی اتفاق می‌افتاد. روسو گفت:

“توزیع کننده گفت ترسناک مستقیم مرده است، و شما باید آن را به کمدی تبدیل کنید. خوب، ترس مستقیم هرگز واقعاً مرده نیست، اگر ایده خوبی داشته باشید. (می خندد) در آن زمان، این از کنترل من خارج بود. من از کاری که دن انجام داد خوشم آمد، اما او پسر خوبی بود و کار جهنمی انجام داد – همه افراد حاضر در فیلم نیز همین کار را کردند.”

«بازگشت مردگان زنده» به جعل فیلم‌های زامبی جورج آ. رومرو تبدیل شد.

سه گانه اصلی زامبی جورج رومرو یک سه فیلم تاریک است. خنده های زیادی نمی توان یافت، به خصوص در آن فیلم اول که همه می میرند. شب مردگان زنده شاید بیشتر از یک فیلم ترسناک بود، زیرا به طور تصادفی با انتخاب یک مرد سیاه پوست (دوان جونز) به عنوان قهرمان، نژادپرستی را بررسی کرد، اما کمدی نبود. بازگشت مردگان زنده می‌توانست یک فاجعه باشد، اما تغییر جهت در نهایت به یک نعمت تبدیل شد. این فیلم جدید به جای اینکه شبیه سازی از کارهای رومرو باشد، آن را تقلید کرد اما بدون اینکه آن را مسخره کند. حتی رومرو متوجه شد که وقتی در مقدمه فیلم در کانال رمز و راز، گفت که این یک جعل در فیلم های زامبی من است و این “زامبی ها به نوعی شبیه زامبی های من هستند که گوشت می خورند و یک شهر کوچک را وحشت زده می کنند. ، این داستان پیچش کمی متفاوت ارائه می دهد و از کلیشه های دهه ۸۰، طنز و اضطراب نوجوانان برای جذب مخاطب استفاده می کند.”

بازگشت مردگان زنده به همه اینها متمایل است، اما با ذکر شب مردگان زنده نیز شروع می شود، با شخصیت فرانک (جیمز کارن) که به یک کارمند جوان جدید در انبار تجهیزات پزشکی، فردی (تام متیوز) می گوید: که Night of the Living Dead بر اساس یک داستان واقعی بود و رومرو فقط با تغییر واقعیت ها اجازه داشت فیلمش را بسازد. اکنون، یکی از آن زامبی‌های مربوط به واقعه واقعی واقعی در یک بشکه در زیرزمین نشسته است. وقتی آن بشکه می ترکد و گاز سمی بیرون می زند، همه افراد را به زامبی تبدیل می کند و مردگان را زنده می کند. این به خودی خود مقدمه ای برای یک فیلم ترسناک است، اما بازگشت مردگان زنده به سمت کمدی گرایش پیدا می کند و فیلم های رومرو را جعل می کند و در عین حال غول های او را وحشتناک نگه می دارد.

این فیلم پوچ بودن مقدمه خود را می‌داند، بنابراین رویکردی فراتر را اتخاذ می‌کند که Scream یک دهه بعد انجام می‌دهد. استعاره‌هایی را که رومرو ایجاد کرده است می‌گیرد و آن‌ها را وارونه به چیزهایی غیرقابل پیش‌بینی تبدیل می‌کند. زامبی‌های رومرو کند هستند، پس اینها اجرا می‌شوند. زامبی‌های رومرو ساکت هستند، بنابراین آنها صحبت می‌کنند، وقتی به گروهی از اولین واکنش‌دهنده‌ها حمله می‌کنند، التماس می‌کنند و از پلیس و امدادگران بیشتری درخواست می‌کنند. زامبی‌های رومرو را می‌توان با هد شات از بین برد، بنابراین این زامبی‌ها همچنان ادامه دارند. گروه نوجوانان، از جمله Linnea Quigley در نقش سطل زباله، کلیشه های عجیب و غریب هستند. در هر نقطه، جایی که رومرو ممکن است تاریک‌تر و جدی‌تر شده باشد، بازگشت مردگان زنده با زامبی‌های بی‌سر، اسکلت‌هایی با چشم‌های غیرممکن و شخصیت‌هایی که در حین مبارزه ناله می‌کنند، پانک‌تر و احمقانه‌تر می‌شود. این زامبی ها که شکست دادن آنها بسیار دشوار است، در عین حال ترسناک تر از رومرو هستند و در عین حال مسخره تر هستند. حتی پایان تاریک فیلم، با بمباران بی نتیجه شهر توسط دولت ایالات متحده، خنده دار است زیرا ما به سوت بمب که در حال سقوط است گوش می دهیم که انگار در یک کارتون هستیم. بازگشت مردگان زنده نامه ای عاشقانه به جورج رومرو است، نامه ای که می دانست در مفهوم راه رفتن مردگان مرزی بین خنده دار و ترسناک وجود دارد. به جای نوک انگشتان پا، تصمیم می گیرد که درست روی لبه فرو برود.